|
Note from the author: I do have a computer now… positie, +kunstenaar, +cultuur, + rede give 511 results (
Translated
by Jim Clark/Merel van Tilburg for the publication THE
AVANT-GARDE EXPECTATION, 10 years art incentive prize |
|
The artist and his position (2002) "There is no
shortage of artists whose despair of our times, and whose fear of chaos, is
real. But there is a shortage of artists who possess enough faith and love to
remain standing in that chaos." -Hermann Hesse- An appropriate quote,
perhaps, considering that I've just graduated. The famous black hole, that so
many lose themselves in, is lying in wait – So it's essential for me to
evaluate my position as an artist, for myself, if I don't want that same fate
to await me. It's normal to travel when you've finished your studies, to
discover yourself. I decided to do
that, except that I wouldn't be going to I began at Altavista: position, +artist (939 pages found). Gulp.
Lots of scrolling. One of the first pages that I finally double-clicked was
by Mr. Bruinsma, from 1995, for Metropolis M, where
he describes how, for the last decennium and a half, the artist has been
described as a 'nomad'. A travelling hunter of meaning… Indeed, like a nomad
moves in the hope of stilling his hunger, I feel the urge to move through the
meaning of things, in the hope of fathoming them. Wandering from computer
to computer (I still don't have one myself) I reduced the territory to be
explored by adding a new word: position, +artist, +culture (409 pages found).
My eye soon fell upon "Culture is War" by Leo de Haes. A collection of clever essays in which he delves
deeply into the interaction between elite culture and mass culture. There's a
gap between the two that just keeps getting bigger. That's why it's harder
than ever for artists, he says. He sees culture as an important element of national
security, and makes a strong case for investing in subsidies. Reading his
essays has given me more insight into the importance of my position. The
discussion of why subsidies matter makes it a bit easier for me to apply for
one, and strengthens me in my battle against the chaos of the black hole. Full of hope I
continued my journey: position,
+artist, +culture, +reason (49 pages found). I made the acquaintance of Mr Trapman, who in his piece "Regarding Quality and
Organisation in Art," describes art as the arena where man faces
himself. For the elite, according to Trapman, the
artist has often been, from a historical point of view, no more than a jester
who provided status - but basically he is a human being who defines himself in
terms of the creation of new meanings in others: a person who makes new meanings
on the edges of the known meanings, by making decisions. The artist today
suffers (and not only the artist), according to Trapman,
from 'fear of reason.' He describes how this fear came about, and what the
consequences are. He reasons out how we can conquer this fear, and proposes a
consciously chosen model of a movement as a possible solution to the problems
in art which, since I read about it, has been haunting me. This electronic nomad's
journey has already given me a lot of food for thought, and I feel it has
only just begun (its revelations make it look more and more like a
pilgrimage, Amen). Altavista has a new interface: position,
+artist, +culture, +reason now presents me with 228
pages, instead of 49. That's how fast it can go. My position as an artist
has, thanks to my predecessors, grown into a position of enormous freedom –
but to me, a lot of freedom also means a lot of responsibility. I'm prepared
to accept that, especially where a larger public is concerned. It demands a
tremendous commitment, but as a wise mentor once said: "Art is a top
sport!”. I'm familiar with my own battle and have confidence in it. Sometimes
my position is wretched, but it's often privileged, too. My position is a
reflection of society. I don't believe in coincidence, and have therefore,
for the time being, come to the conclusion that my position is exactly where
it should be, like it or not. I hope this position stands firm, when I suddenly
find myself in the black hole ;-) Jennifer Kanary De kunstenaar en zijn
positie (2002) “Er
bestaat geen gebrek aan kunstenaars
wier vertwijfeling over onze tijd en wier angst voor de chaos echt is. Maar er is wel gebrek
aan kunstenaars die voldoende geloof en liefde bezitten om zich in die chaos staande te houden”
-Hermann Hesse- Misschien een
toepasselijk citaat aangezien ik net afgestudeerd ben. Het bekende zwarte
gat is op de loer waar velen zichzelf in verliezen,
dus het is zaak om voor
mezelf mijn positie als kunstenaar
te evalueren wil ik niet
dat mij hetzelfde overkomt. Het is gebruikelijk om na je
studie op reis te gaan voor
een ontdekking van het zelf. Dat
besloot ik te doen, alleen
ging ik niet naar Thailand of Brazilië, maar naar Cyberspace. Met alleen woorden als proviand
begon ik aan een reis
door deze virtuele ruimte. Het doel
van mijn reis was het vinden
van hedendaagse visies op
de positie van de kunstenaar.
Mijn uitgangspunt was, dat als ik
me maar even kon verplaatsen in gedachten van anderen hierover, ik daardoor beter
kon bepalen hoe ik er zelf
over denk. Een soort preventief Anti–zwart gat middel dus. Ik begon
bij Altavista: positie, +kunstenaar (939 pagina’s gevonden). Slik. Veel scrollen.
Een van de eerste pagina’s die ik uiteindelijk dubbelklikte was er een van dhr
Bruinsma uit 1995 voor Metropolis M waarin hij beschrijft dat het al anderhalf
decennium gebruik is de kunstenaar
te omschrijven als een ‘nomade’.
Een reizende jager op betekenis… Zoals een nomade
zich verplaatst in de
hoop zijn honger te stillen, zo
voel ik inderdaad de drang mij te verplaatsen
in de betekenis der dingen in de hoop deze te doorgronden. Zwervend van computer tot
computer (ik heb er zelf nog
geen) heb ik met een nieuw
woord het te onderzoeken gebied verkleind: positie, +kunstenaar, +cultuur (409 pagina’s gevonden). Al gauw viel mijn oog
op “Cultuur is Oorlog”
van Leo de Haes. Een verzameling van knappe essays waarin hij diep
duikt in de wisselwerking
tussen elitecultuur en massacultuur. Er bestaat een kloof
tussen de twee, dat alsmaar groter
wordt. Kunstenaars hebben het daardoor
moeilijker dan ooit zegt hij.
Hij ziet cultuur als een
belangrijk onderdeel van binnenlandse veiligheid en pleit sterk voor
de investering in subsidies. Het
lezen van zijn essays heeft me meer inzicht gegeven in het belang van mijn positie. Het beredeneren waarom subsidie van belang is maakt het aanvragen ervan ook een
stuk makkelijker en sterkt me in mijn strijd tegen de chaos van het zwarte gat. Hoopvol vervolgde
ik mijn tocht: positie, +kunstenaar, +cultuur, +rede (49 pagina’s gevonden). Zo maakte ik
kennis met dhr Trapman,
die in zijn stuk Over Kwaliteit en Organisatie in de Kunst, de kunst omschrijft als het strijdperk van de mens tegen zichzelf.
Voor de elite is de kunstenaar
historisch gezien volgens hem, vaak niet meer
dan een nar geweest die status opleverde, maar fundamenteel is hij een mens die zichzelf definieert door het scheppen van nieuwe betekenissen in anderen: een mens die aan de grens van de bekende betekenissen nieuwe betekenis schept door middel van beslissingen. De kunstenaar lijdt (en niet alleen de kunstenaar) volgens hem vandaag de dag aan ‘angst voor rede’ Hij beschrijft
hoe deze angst is ontstaan
en wat de gevolgen ervan zijn. Hij
beredeneert hoe wij deze angst kunnen overwinnen en benoemt een bewust gekozen
stromingsmodel als mogelijke oplossing voor de problemen in de kunst die, sinds ik erover heb
gelezen, in mijn hoofd blijft spoken. Ik heb
al veel stof tot nadenken gevonden op deze elektronische nomadentocht, die voor mijn gevoel nog
maar net begonnen is (en
door zijn openbaringen
steeds meer op een pelgrimstocht is gaan lijken, Amen). Altavista heeft een nieuwe
interface: positie, +kunstenaar,
+cultuur, + rede levert inmiddels al 228 pagina’s op in plaats van 49 pagina’s. Zo snel Jennifer Kanary |